On the move

Daar zit ik dan, in het huis van Katherina en Lucia, wat nu ook mijn huis is.. tot morgen. Oja en natuurlijk heb ik ook nog mijn andere eigen huis, maar daar liggen nu steeds minder spullen. En morgen ga ik verhuizen naar Kerteminde een plaatsje aan zee. Wanneer we gaan geen idee, maar dat ik vaak mijn spullen in en uit pak deze afgelope week, weet ik wel.

Ik zou bijna kunnen gaan geloven dat ik in een boek zit dat ze op natuurlijke wijzen willen verfilmen. Camera’s in de ogen van katten, sommige dingen worden door een regisseur in scéne gezet etc. :P Zou nog best een leuk script/ verhaal zijn, genoeg drama en rare momenten ;). Dus ja, dan maak ik er maar een leuk verhaal van, toch?

(Keuzes voor nieuwe accommodatie)
Maandag avond kwamen mijn huisgenoten thuis, doodop, de meeting duurde twee uur zonder dat er een oplossing was gevonden voor ons huizenprobleem. Er waren drie opties gegeven, maar geen zeer succesvol:
1) Met zijn alle in een Motel; geen keuken en vrij duur.
2) Blijven in Vollsmose, maar dan naar een flat; zit je nog steeds in de spannende buurt.
3) Naar Kerteminde, een badplaatsje 17 km verderop, ver van stad en school (23km).
4) In je huisje blijven met extra slot.
Mij kon het niet zoveel schelen wat er uitkwam. Maar je moest zelf een beslissing maken voor woensdag. “Ik wil mijn huisje niet verlaten, het is zo mooi en leuk!!!”.
Ik had echt mijn best gedaan op het huis en allemaal leuke dingen gemaakt en opgehangen, het huis voelde als thuis. Ik was ingespeeld op mijn huisgenoten en het huis was bijna compleet, we hadden bijna alles wat we nodig hadden. Behalve dan de bezem, daar kwam steeds wat tussen toen we die wilde kopen. Dus wanneer we de vloer moesten doen, op naar andere studenten, bedelen om een bezem ^^.
Besproken wat andere deden… Ach ik had nog een dag om te beslissen…

..DINSDAG...........................................................................................
En waarempel, dinsdag werd het me toch even makkelijker gemaakt om een beslissing te nemen.


Dindag, we hadden vrij! Ik wilde eigenlijk mee naar Kerteminde om te kijken naar de accomodatie, maar de auto zat vol. Verder regende het, dus voor een gezellige fietstocht was ook niet een aanrader.
Nas en Assue waren het huis uit, dus ik was degene die op het huis pastte, zo voelde het in ieder geval. (Dit ter verkoming van inbrekers).
Na wat geklaag via chat dat ik me paranoia voelde (ik had het idee dat vandaag de dag zou zijn dat ze mijn huis in zouden komen, had een camera naast het raam liggen voor het geval ik rare dingen zou zien en een hart wat eens in de zoveel tijd 20 x zo snel ging door een verdacht geluid). Ook het groepje jongens wat ik door de buurt zag lopen vertrouwde ik niet. Ik was niet zozeer bang, maar ik wilde die inbrekers betrappen!
Besloten om met Antonio (jongen uit Spanje, is een soort jonge hond.. is en zit nooit stil, behalve als hij met zijn gitaar is. Als hij gitaar speelt is hij rustig, vergeet de tijd en kan hij zoet zijn voor uren) een middagmaal te gaan maken. Ik had hem beloofd te leren koken, zou ik toch iets nuttigs doen die dag. Mijn leven maar weer eens in mijn rugtas + nog belangrijke papieren.. want je weet maar nooit. Mijn deur ook maar open gelaten in plaats van op slot, zo'n gat in de deur is niks, vandaar. Nog even stilletjes gescholden op Assue, ze had gevraagd of ik voor haar laptop wilde zorgen vandaag, maar haar kamer zat op slot, dus was ik bang dat ze hem daar had gelaten en ik kon er niet bij. Maar hopen dat ze hem mee had genomen en anders was het haar eigen schuld als hij gestolen werd.
Ik liet mijn opladers in de kast bij de wasmachine zitten, fingers crossed dat ze daar niet kwamen, ik trok de deur dicht en dacht bij mezelf.. Wedden dat er vandaag ingebroken wordt.
Mijn huis uit gegaan op de fiets... Zag het groepje jongens weer, waren een beetje verdacht aan het kijken. Ik was een beetje paranoia en daarom een soort James Bond actie uitgevoerd dat ze dachten dat ik weg ging. Hierna naar het huis gefietst om mijn fiets te stallen ( ik ging mijn fiets niet bij die flat zetten, je weet maar nooit wat er dan gebeurt...) Nog even gevraagd aan Sára of ik mezelf kon uitnodigen voor het Hongaarse diner, waar ze nu boodschappen voor gingen doen, maar er waren al twaalf mensen, dus dat was vol. Antonio en ik moesten ook boodschappen doen, dus dan zouden we hun daar wel zien..
Op naar Antonio's flat, kleine rondleiding gekregen door het huis en het uitzich op het balkon.. je kon de hele straat overzien inclusief mijn huis, waar op dit moment potverdorie die jongens naar stonden te kijken.. Antonio: "look at them, they are checking out your house" me: "no no no no" , "Okay, I'll get my camera"! Een nieuwe stoot adrealine schoot door mijn lijf. Ik wist wat me te doen stond, ik wist precies waar mijn camera was, uit mijn tas gegrist en terug naar het balkon. Ik moest goede foto's maken... Ik wist niet of het de inbrekers waren, maar ik zou in ieder geval foto's hebben voor de zekerheid.. Een van hun liep mijn tuin in.. "YOu should call the police!" , crap natuurlijk mijn telefoon leeg!!!. De jongen kwam terug naar het groepje, ze deden handschoenen aan, een van de jongen haalde een grote ijzeren staaf uit de bosjes... HET ZAL TOCH NIET WAAR ZIJN!! Ik gaf mijn fototoestel aan Florencia en ruilde deze in voor Antonio's telefoon. Ik: " make pictures make pictures!!!!" (niet schreeuwend, maar op dringende toon, het uitroepteken staat hier om de urgentie aan te duiden en niet het geluidsvollume.) Intussen van Antonio de telefoon gekregen voor de politie... Deens afluisterbandje "ammehoela" . Je had 112 en 114, 114 voor minder noodgevallen 112 voor heel spoed. Dat afluisterbandje wist ik niet, uitgenknald. Dan maar 112, butten 1 (geen idee wat het was, maar moest maar goed zijn). Als een soort kikker stond ik daar te wachten en half te vloeken tot er iemand opnam. Eindelijk iemand aan de telefoon. "Hi, well... I think people are breaking in my house" "Bogenparken 134" "Odense" " 5 of them" "I can see them... they're going in my garden!" (ik kon niet zien of ze mijn huis in gingen, ik kon alleen de tuin zien, waar ze in liepen, stomme.. ik zal jullie... grrrr) " Boys, red trouser, I have a picture" Het duurde maar een halve minuut en ze waren weer het huis uit!! "Green jeans, adidas trouser" "other boy jogging suite" "They broke in trough the garden" "Yes left trough the garden, went to the right" Terwijl ik aan de telefoon was, zag ik de jongens rustig mijn huis uit lopen en langs het flatgebouw lopen (ik stond 6 hoog en zag hun beneden langs lopen). Die jongen nog steeds vrolijk met die ijzeren pijp/ koevoet onder zijn arm. Rustig kon ik bekijken hoe ze er uit zagen, ik had een goede foto, beetje inzoemen, uitzoemen voor de zekerheid.. en maar beschrijven. Helaas.. ze waren uit mijn zicht verdwenen..
Te politie zou elk ogenblik kunnen arriveren, vertelde de gast aan de andere kant van de lijn... "I see them, thank you, than I'll go the the other police now" "By" .
Ik naar beneden rennen.. voelde me een soort superheld. "Sir""Sir!' Ik rende op de politieagent af (ben zijn naam even vergeten, maar ik geef wel een kleine beschrijving) Het was de hoofdchef in dit gebied en had zo gescout kunnen worden voor deze rol. Frans/Marrokaans uiterlijk snor, lang, zwart haar, fors.. echt precies een politie zoals je die in een serie zou hebben. "Yes, I called" "I have pictures". (het voelde nog steeds een beetje raar, want ik wist niet of ze echt mijn huis in waren geweest).
Ik liet de foto's zien. Antonio had ook nog een foto.. waar was die gast??! jahoor stond met een ramptoerist te praten over wat er was gebeurt. "ANTONIO!!" Daar kwam hij met zijn telefoon en foto. Intussen was het echt best wel grote actie, er waren drie politiewagens, honden. Politieagenten inspecteerde de deuren van het huis en iemand ging naar binnen. Ik vertelde het verhaal wat we hadden gezien. Intussen was er politie op zoek naar de jongens in de wijk. Kinderen en mensen kwamen kijken wat er aan de hand was. Al eerder waren er klasgenoten uit Mariska's huis naar buiten gekomen, ze zagen mij naar de politie toe stormen en waren bezorgd. Precies zoals je het in een film of serie ook zou zien. Zoals ik al zei, leek het hoofd van de politie precies zoals je die zou scouten in een serie of film, maar ook de twee andere agenten waar ik even mee gesproken heb passen goed in de serie. Een kleinere vrij bolle deen waarvan je verwacht dat deze stiekem onder zijn stoel donuts verstopt en die daarom al grappig is en een knappe jonge politieagent die de hunk is van de serie. De rest van de politie had ik niet echt gezien, die liepen hun werk te doen. Maar ik zou
Nu was ik eigenlijk wel benieuwd of er was ingebroken of niet.. Het huis in, we konden de achterdeur gebruiken, want die was dus open gebroken.. Beneden zag alles er uit zoals het ervoor er ook uit zag. Zelfs de TV hing er nog. Aangezien het mijn huis was, mocht ik als eerste naar binnen, de trap op.. Gat in Assues deur.. en de kamer geopend. De kamer die al die tijd gesloten was geweest was ook open, met een soort karatetrap hadden ze ook die deur ingeschopt. (ideaal, een logeerkamer voor gasten (licht synisch grapje)). De deur van Nas kamer was dicht en niet kapot, wat een lucky man. Mijn kamerdeur open, de kledingkast was doorzocht.. en de inhoud lag op de vloer. Verder hadden ze niks meegenomen. "No I don't think they stole annything" "I have everyting in my backpack". Het kon me niet schelen dat er was ingebroken, ze hadden niets gestolen en we hebben een goede foto.. Ik was erg strijdlustig op dat moment (A).
De (franse met snor) politieagent moest mijn legitimatie hebben, deze lag natuurlijk boven in de flat in mijn rugzak. (grappig, want vier dagen daarvoor gaf ik bij dezefde agent mijn getuigenis af en moest ik ook mijn portemonnee uit mijn tas halen die nog in het huis lag).
Maar dat kwam later wel. Eerst de vraag of we mee konden komen in de politiewagen, dan zouden we door de buurt gaan om te kijken of we ze ergens zouden zien. Het glas was zwart, dus ze zouden ons niet zien. Prima. Op de achterbank in de politiewagen.. alweer... (maar nu had ik gelukkig niets stoms gedaan, voelde toch een stuk beter :) ) We reden een klein stukje en toen kregen we te horen dat ze een groepje hadden aangehouden, we keken vanuit de auto en het waren dezelfde jongens. 15 16jaar!! 100% zeker dat zij dat waren!! Hierna reden we verder.. terug naar de flat om onze ID te halen..
110 km per uur over een normale weg, in een politiewagen, zonder dat ook maar iemand een veiligheidsgordel om had. Dat vond ik wel grappig ^^.
Eerst afgezet in een verkeerde wijk.. we herkende het niet.. Ach hij was ook maar een politieagent en geen taxichauffeur.. In de auto had Nas Antonio gebeld.. Antonio had Nas al gebeld, maar die nam eerst niet op. Verteld dat er bij ons ingebroken was, waarna hij snel naar het huis kwma. Legitimatiebewijs gehaald, naar mijn huis gegaan, gesprek met politie.
Te horen gekregen dat ze de jongen vanavond weer vrij moesten laten omdat ze zo jong waren :( Maar doordat wij de foto's hadden gemaakt en willen getuigen kan er later een rechtzaak worden gestrart. Hij zou ook de ouders van de jongens bellen etc. Het nummer gekregen van de politie, ze mochten mijn camera meenemen om digitaal de foto's te vergroten etc.
Kwamen nog wat klasgenoten het huis binnenlopen om te checken hoe alles ging en ons een glas water te geven:) Nas kwam binnen, telefoontjes plegen met Assue en Soren. Ether had verteld dat ze ook foto's had.. Antonio ging proberen om de foto's te verzenden.. en we hadden nog steeds niet gegeten... Ik kan je vertellen ik was moe en geen goede gastvrouw. Maar iedereen was welkom om te komen, erg fijn de steun van mijn klasgenoten! Lading kranten op de grond tegen de vieze voetafdrukken. Het raam open om de stank van de inbrekers te verdrijven. Mijn ouders proberen te bereiken...
Het was allemaal erg druk, en het was HEEEL FIJN dat Efraïm voor ons heeft gekookt.
Tijdens het eten de huizing besproken, we wilden hier weg. Morgen hadden we een meeting, Nas en Efraïm zouden langs de huizen gaan om iedereen te vertellen te schrijven dat ze zich hier niet veilig voelen.
Ik wilde graag het huis uit, maarja Assue alleen achterlaten deed ik niet. Lekker lang geskyped met mensen uit het Nederland. Serie gekeken, totdat ik zo moe was dat ik in slaap viel. half 1 kwam Nas thuis, maar zonder Efraïm, naja laat maar.. uiteindelijk thuis geslapen, beetje uitgerust maar de volgende dag op school was mijn brein er nog niet echt bij.


...........................................................................................................
Woensdag was the day after. Ik was moe, mijn hoofd was nog een beetje vol en ik ben half verhuisd. Verder nog snel een les in elkaar gedraaid. Chocola gekocht en gegeten en bij de meeting mijn zegje gedaan en opgegeven dat ik maar naar Kerteminde wilde. Ik heb mijn kamer leeg gemaakt. Alles van de muur en mijn spullen in tassen gedumpt. Ik heb toen bij Katerhina en Lucia geslapen, waar ik de rest van de tijd nu slaap.

Donderdag circusles gegeven op een kindergarten. 35 kinderen van 3 tot 4, gelukkig met begeleiders. Wij konden geen Deens, maar ze wilde het wel voor ons vertalen. Het was veel improviseren, want we hadden gerekend op de helft, maar het ging best goed. Hierna bespreking, ik moet nog een filmpje maken van de les. En 's middags geacrobatiekt!!!!!!
JEEEEEEY!! Ik had eindelijk geacrobatiek met Nathalie. Een meisje uit Odense wat een base zocht. Ik kwam heel gelukkig terug!! volgend weekend ga ik naar een acrobatiekconvention:) dus ik ben blij!! Een heel aardig meisje.
's Avonds hadden we een supriseparty voor Zsofia. Dus daar ook wat versiering voor regelen. In mijn bed nog een episode van een serie (merlin) gekeken.

Vrijdag kon ik uitslapen, we gingen naar het zwembad.
's Ochtends werd ik wakker gemaakt door een ekster. Grappig begin van de dag, het is al de vierde keer dat hij me wakker maakte door bij mijn raam te zitten, maar nu sliep ik in een ander huis.
Het zwembad was heel fijn! Het bad zelf was een beetje klein, maar ze hadden wel sauna, spa en bubbelbad. Je mocht niet duiken in het bad, maar er was wel een duikplank, waar ik anderhalve salto vanaf heb leren springen :D Verder ook geacrobatiek, we kregen een les.. dat was niks, maar later wel met een Takimi geacrobatiekt. Staan op schounders. Nu op 1 been zei ze.. OK. En toen pakte ze haar vrij voet en stak die helmaal omhoog. Ze is echt lenig!! Dus een nieuwe flyer gevonden!! Er zijn best wat mensen geïnteresseerd in acrobatiek, dus ik denk dat ik dat ga opzetten :) yeeeeej! Verder regende het de hele vrijdag... dus ik kwam doorweekt aan in mijn oude huis, omgekleed, langs mijn nieuwe huis gegaan en daarna naar Florencia om spaans te eten samen met Gizam, Inci, en Milissa en Cherlock holmes gekeken.
Intussen besproken wat we zouden maken voor de verjaardag op zaterdag.. in mijn nieuwe huis geslapen zonder tot diep in de nacht series te kijken..

Zaterdag, hardgelopen, met een man uit de buurt gepraat. Als lunch iets slowaaks gegeten, een mix van aardappel een meel wat je dan kookt en samen met kaas eet. Hiern naar Florencia's huis, haar famillie via skype gezien. Met Florencia boodschappen gedaan, zandkoekjes gemaakt en dinner gemaakt. (tot de conclusie gekomen dat het niet mijn dag was: Ik had de koekjes laten aanbranden liep tegen deuren op etc.) En daarna een verjaardag van Sabine in mijn andere huis.

,
Zondag naar het museum, een soort Archion, maar dan verlaten^^ was echt niemand. Heerlijk rustig goed weer, we hadden bijna gevraagd of ze daar geen accomodatie voor ons hadden. Ze hadden oude boerderijen daar staan en een windmolen. 's Avonds had Lucia gekookt erg lekker. En nu de spullen een beetje inpakken, maar dat wil ik niet!! dus ik stel het laatste uit tot morgen ^^


Veel liefs,
Mariska

PS. Ik vind het heel leuk om reacties te krijgen (A)